Geçmiş, şimdi ve geleceğin klasik yaklaşımı “Her anne baba çocuğunun başarılı ve mutlu olmasını ister.” Mutlu bir birey yetiştirmenin sırrı çocuğunuzu hafta içi hafta sonu sürekli o dersten o derse koşturarak başarıya biraz daha yaklaştığınızı sanmanızda mı? Peki bu kadar soyut ve göreceli kavramlar olan başarı ve mutluluğun sizi tatmin edecek noktası neresi, nerede durursunuz? Çocuğunuzun notları 85 üstüne çıktığında mı, okul öğretmenleri tarafından alınan aferinlerde mi yoksa çocuğunuz isyan bayrağını çektiğinde mi? Çocuklarımız en kıymetli varlıklarımız, uğrunda dünyayı durduracağımız canlarımız neden size isyan bayrağı çekerler hiç düşündünüz mü? Yanıt sadece ergenlik değil elbette (önemli bir faktör yok sayılmaz). Yanıt “Kaliteli paylaşımlar”ınızda, beraber geçirdiğiniz zaman diliminde çocuğunuzla ödev, ders, okulla başlayan odasına gönderip çalışma masasına oturtana kadar bağrışmadan bağlanmayan diyaloglarınız var mı? Üzülmeyin, endişelenmeyin bunları yaşayan sadece siz değilsiniz farklı içerikte de olsa geneli itibariyle bu durumu yaşamayan anne baba sayısı yok denecek kadar az.

Bana danışmaya gelen veli ve öğrencilerimle sorunu tespit ettiğimiz anda çözüm kendiliğinden beliriyor. Öncelikle anne babalar çocuklarınızla lütfen arkadaş olmayın onların arkadaşa değil sırtını yaslayacakları güvenli liman olan anne babaya ihtiyaçları var. Düşünün sizin en çok güvendiğiniz kişi size “nasılsın” diye sormadan sürekli direktif vererek sizi azarlamaya başladığında veya konuşmanın başından bildiğiniz her defasında sizin canınızı sıkacak yere vardığında doğal olarak sizi gerer, kırar, incitir ve kendinizi değersiz hissedersiniz. Farkında olmadan çocuklarınızı da aynı duygu durum içine sokuyor olabilirsiniz. Diyeceksiniz ki dersleri, ödevleriyle ilgili hiç mi bir şey sormayalım. Elbette sormalısınız, takip etmelisiniz ama önceliğiniz o olmamalı. Çocuğunuzla ders dışında hayatı paylaşmalı –bu paylaşıma arabanın içinde geçirilen zamanları dahil etmeyin- göz göze temas etmelisiniz ki gerçek sevginin, kendini özel ve değerli hissetmenin farkına varsın. Kendini değersiz hissettiren kişilere karşı “hayır” demesini öğrensin ki mutluluğunu başka insanların onayına bağlamasın, akıp giden hayatının kıymetini bilsin. Ancak o zaman çocuk sorumlulukları altında ezilmez, yapması gerekenleri bahane ederek ertelemez. Eğer derslerinde sorun yaşıyorsa, çocuğunuza başarısız etiketi yapıştırmadan önce lütfen sebebi bulmaya çalışın. Çocuğunuz eve gelir gelmez “yemeğe kadar ödevlerini bitir.” demeyin. Siz ona o gününüzü anlatın o da size anlatsın belki rahatsız olduğu bir durumla karşılaştı bunu ilk size söylemeli siz her zaman güvenilir liman olmalısınız.

En önemlisi de çocuğunuzun derslerde, hayatta başarılı olmasını istiyorsanız çabalarını takdir edin ve destekleyin ve lütfen bunu kelimelerle ifade edin.