Anne babaların okul çağındaki çocuklarıyla ilgili en çok yakındıkları konulardan birisi ders çalışamama sorunudur. Çocuklarda ders çalışma alışkanlığının yerleştirilmesi için onun iyiliği adına baskı kurarız; “Senin için her şeyi yapıyoruz, istediğin her şeyi alıyoruz. Bunun karşılığında senden sadece ders çalışmanı istiyoruz , senin iyiliğin için.” tarzındaki sözlerle ikna etmeye çalışıyoruz. Fakat çoğumuz, çocuğumuzu oldukça zorlayan bu sorunu gerçekçi çözümler yerine kestirme yollarla halletmeye çalışıyoruz. O halde ders çalışamama sorununun gerçekten ne olduğunu, neden kaynaklandığını anlayarak çözmeye çalışalım.

Öncelikle ders çalışma ile öğrenme aynı şey değildir. Öğrenme özünde merak duygusuna dayanır ve içten gelen bir yönelimdir. Öğrenilecek şeyi siz belirliyorsanız bundan keyif alırsınız. Ders çalışma ise kişiye dıştan bir yönelen bir durumdur ve doğaldır ki dışardan gelen her beklenti her zaman keyifle karşılanmaz. Pek çok öğrenci ders çalışmanın sıkıcı olduğunu işte bu nedenle öne sürer. Ancak yine pek çoğu ders çalışmanın gerekli olduğu bilincindedir. Sorunu özetlersek “Ders çalışmak sıkıcı ama gereklidir.” Sıkıcı gelen yan duygusal alana, gerekli düşüncesi ise akla aittir. Sorunun çözümü ise çocuklarımızın akıl alanına geçmesi için duygusal alanı ikna etmemiz gerektiğidir.

Televizyon, telefon, bilgisayar, oyuncaklar gibi pek çok uyaran duygusal alana hitap ettiğinden ders çalışmanın sıkıcı durumuna alternatif haz verici seçenekleri olarak gelir. Uzun süre derse odaklanamayan ya da çalışmayı erteleyen çocukların temel sorunu yapmaktan keyif aldıkları duygusal alanın ön planda olması ve yönetilememesidir.

 Anne ve babalara evde çocuklarının ders çalışma sorumluluğunu kazandırmak için 5 adımlık  yöntem sunuyoruz.

1. Mantığı Anlatma – Çocuğunuza günde kaç dakika ders çalışmak istediğini sorun. Diyelim 30 dakika dedi. Siz “ 30 dakika çalışmanı istemiyorum, 20 dakika çalışman yeter, şu an öncelikle ders çalışma alışkanlığı kazanman gerekiyor.” deyin. Uygulamanın mantığını fark etmesi ve ikna olması gerekiyor.

2. Rutin Oluşturma – Hedef belirlenen sürenin her gün tekrar edilmesi. Tüm süreleri biriktirip hafta sonu yapmaktan keyif alacağı aktivite için kullanabileceğini söyleyin.

3. Düzen Kurma – Ders çalışılan ortamda uyaranların olmaması ve belirlenen sürenin çalışma masasında tamamlanması. Amacınızın ders çalışma alışkanlığının yerleşmesini sağlamak olduğunu söyleyin.

4. Otokontrol – Belirlenen sürenin altına düşmemesini sağlayın. Süreyi masasına çalar saat koyarak kontrol edebileceğini ve alışkanlığı sağlamlaştırmak için yapıldığını söyleyin.

5. Motivasyon – çocuğunuza isterse belirlenen sürenin üstüne çıkabileceğini söyleyin. Çalışma isteğindeki yoğunlaşmaya bağlı olarak çocukların çoğu sürenin üstüne çıkıyor. Bunun gururunu yaşayarak başarılı olacaklarına inanıyor.

 Unutmayın çocuğunuz başarılı olursa mutluluğu ve özgüveni de artacaktır.

 Ders çalışmada hırslı olmak değil azimli olmak gerekiyor. Hırslı çocuklar yapacakları işe odaklanmayarak üzerine düşen sorumlulukları yerine getirmek yerine arkadaşlarını geçmeye çalışır. Azimli çocuklar sorumluluk bilinci gelişmiş, verilen görevi sonuna kadar yapar ve mutlu olurlar.

Sonuç olarak çocuğunuza ders çalışmıyorsun diye kızmak yerine onu anlamak, neden çalışmadığını araştırmak ve önlemleri almak gerekiyor. Okulundan, öğretmenlerinden yardım alıp çocuğunuz hakkında bilgi alışverişi yapın. Başarı durumunu sadece evde ders çalışıp çalışmadığına göre yargılamayın.

 Çocuklarınız makine değil, sizden sadece emirler değil sevgi beklerler.

 Not 1- Bir davranışın alışkanlık haline gelmesi için “21 Gün” kuralını unutmayın. 21 gün boyunca istikrarlı yapılan uygulamalar kalıcı hale gelir.

         2- 21 gün sonunda belirlenen çalışma süresini uzatmanız tavsiye edilir.